Zou ik echt het ei van Columbus gevonden hebben?

Al geruime tijd valt er steeds een dol gedraaid schroefje uit mijn hordeur wat dan weer ergens op de grond zwerft.
Da’s niet handig als klein meneertje over de grond kruipt. Zijn fijne motoriek is perfect en hij pakt de kleinste dingetjes keurig op tussen duim en wijsvinger.
Afgelopen dinsdag ook toen hij hier met Mama was (vanwege de thuiskapper) en op het balkon naar de schoolkinderen keek. Dode vliegjes, vogel- of vleermuispoepjes zijn ook van die objecten. Gelukkig stopt hij het niet in z’n mond :eyes:, meestal.
Maar goed, om op het dol gedraaide schroefje terug te komen: deze keer draaide ik het terug met een stukje keukenrolpapier er tussen. Tot nu toe blijft het zitten.
Dat is fijn voor zaterdag want dan komt klein meneertje weer met Papa om zijn oudtante te begroeten.

Voor vandaag heb ik Frodo onder mijn hoede. Ook vannacht dus dat wordt nog steeds pillen geven. Wat is dat hondje op geknapt nadat z’n kaak behandeld is. Dat was beslist de narcose waard!
Wist je maar van te voren dat iets goed afloopt dan had ik niet in de piepzak gezeten voor die narcose!